Wielka Depresja 2.0

Z przykrością trzeba stwierdzić, że Wielka Depresja 2.0  to książka prorocza.  Nikt nie ma wątpliwości, że proroctwo Schiffa znowu się spełni. Pytanie tylko, czy Ameryka może z tej katastrofy wyjść mądrzejsza, a także jakie konsekwencje czekają nas, Polaków.

(…) Wstęp do wydania polskiego

Prorok?

Autor tej ważnej i niezwykłej książki, Peter D. Schiff, zasłynął mniej więcej 9 lat temu, kiedy w czasie telewizyjnej debaty z Arthurem Lafferem, renomowanym ekonomistą, doradcą prezydenta Ronalda Reagana, wynalazcą „krzywej Laffera”, powiedział przed kamerami CNBC, że „król jest nagi”; że gospodarka amerykańska, wbrew powszechnemu przekonaniu większości ekspertów, nie jest wcale w dobrej formie. Więcej, Schiff przepowiedział wtedy, że Stanom Zjednoczonym grozi recesja i to głęboka.

Wypowiedź ta wywołała ostre protesty Artura Laffera, który Schiffa wyśmiał, oświadczając, że jego rozmówca jest w błędzie, i nie wie co mówi. Moim zdaniem – powiedział Laffer – gospodarka USA nie tylko nie jest w złej kondycji, lecz wręcz znajduje się w fazie wyjątkowego rozkwitu. Na dowód racji swych przekonań, zaproponował Schiffowi zakład, który ten ostatni przyjął. I, jak wiemy, wygrał. Mniej więcej 15 miesięcy po pamiętnej audycji z 19 czerwca 2006, bank inwestycyjny Lehman Brothers ogłosił bankructwo, dając tym samym początek serii spektakularnych upadłości, i obwieszczając światu najcięższy od czasów Wielkiej Depresji kryzys gospodarczy, który – co tu ukrywać – trwa do dzisiaj.

Od tego czasu Peter Schiff zapraszany jest często do amerykańskich mediów głównego nurtu, w których spełnia rolę „parytetu pesymizmu” w świecie przesiąkniętym politycznie poprawnym optymizmem i pobożnymi życzeniami. I chociaż wśród profesjonalistów, czy to na Wall Street czy w coraz liczniejszym gronie amerykańskich zwolenników austriackiej szkoły ekonomicznej, cieszy się szacunkiem, autorytetem, a nawet podziwem, przeciętny zjadacz hamburgerów patrzy na niego jako na zwiastuna złej nowiny, którą mu Schiff przynosi bez względu na to, czy istnieje ku temu powód, czy nie. Analogicznie do tzw. wiecznych wróżbitów od trzęsień ziemi, którzy w końcu trzęsienie ziemi wykraczą.

Bez kompromisu

Dla kogoś, kto zna się na gospodarce, jest jasne, że Peter Schiff jest wybitnym znawcą teorii ekonomicznej, którą rozumie i z dużym powodzeniem stosuje w swej praktyce zawodowej. Od kilkunastu lat prowadzi  bowiem z sukcesem firmę maklerską i doradczą, Euro Pacific Capital Inc., która n.b. inwestuje także w Polsce. Schiff jest przy tym nieprzejednanym wrogiem frywolnej polityki monetarnej w wykonaniu Rezerwy Federalnej (FED), którą sekuje kilka razy w tygodniu swoimi audycjami radiowymi (Schiff Radio), felietonami i podcastami na Peter Schiff Blog, a zwłaszcza licznymi filmami na kanale youtube.

Jego poglądy opierają się na żelaznej logice, biegłej znajomości prakseologii i teorii austriackiej, a przede wszystkim na obserwacji rynku papierów wartościowych, i to nie tylko amerykańskiego, ale globalnego. Dzięki takiej strategii stał się jednym z najlepszych diagnostów globalnej gospodarki, a także specjalistą od poszukiwania rozwiązań alternatywnych: nowych rynków oferujących inwestorom większą swobodę, jurysdykcji wolnych od szkodliwych regulacji, czy od ograniczeń, w których Stany Zjednoczone wiodą dzisiaj prym.

Jednakże nawet najlepsza znajomość ekonomii, u człowieka słabego charakteru, pozbawionego konsekwencji a przy tym oportunisty, nie przynosi dobrych rezultatów, o czym świadczą chociażby „osiągnięcia” byłego prezesa FED-u, Alana Greenspana, który z entuzjastycznego zwolennika wolnego rynku i standardu złota, pod wpływem wysokiego stanowiska w FED, stał się promotorem keynesizmu, QE, i interwencjonizmu w najgorszym wydaniu tego systemu.

Prognozy gospodarcze Petera Schiffa nie podlegają kompromisom politycznym. Jeśli uznaje jakiś wniosek za prawdziwy, żadna siła nie jest w stanie go od tego odwieść. Jest konsekwentny, odważny i uczciwy. Cechy te zawdzięcza niewątpliwie swemu ojcu, Irwinowi Schiffowi. To on zaszczepił u Petera zamiłowanie do działania, nauki ekonomii, a przede wszystkim natchnął go misją, której znaczenia, w obecnych czasach, jak rzadko kiedy, trudno przecenić.

Jaki ojciec, taki syn

Urodzonego w Polsce, w 1928 roku, Irwina A. Schiffa, ojca Petera, miałem okazję poznać osobiście w Nashville w USA, mniej więcej 20 lat temu, przy okazji spotkania założonego przezeń ruchu protestu przeciwko podatkowi dochodowemu (paynoincometax.com), do którego się przyłączyłem. Zdaniem Schiffa seniora, XVI Poprawka do amerykańskiej konstytucji, na mocy której podatek ten został wprowadzony w życie w roku 1913, głosi iż jest on dobrowolny. Irwin Schiff, który walce z podatkiem poświęcił lwią część swego życia, jest przekonany, że XVI Poprawkę wdrożono w sposób niekonstytucyjny, z pogwałceniem prawa stanów, co czyni jej postanowienia nieważnymi.

Mimo iż dla zwykłego podatnika tezy takie brzmią jak bajka o żelaznym wilku, sprowadzając się do najwyżej do marzeń, czy wishfull thinking, Irwin Schiff i dość liczna grupa jego naśladowców wątpiących w legalność podatku dochodowego to nie są przecież oszalali sekciarze. Gdyby tak było, Schiff zostałby najprawdopodobniej uwięziony w szpitalu psychiatrycznym, a nie w więzieniu federalnym, do którego w 2006 roku posłał go[1] na 151 miesięcy sędzia federalny, Kent Dawson. Proces, i wyrok były pokazowe; raz, że sędzia nie dopuścił do sprawy materiału zgromadzonego przez oskarżonego, dwa, że  zignorował oświadczenie złożone przez broniącego Schiffa adwokata, który w swej finalnej mowie prosił sąd o uznanie „nienawiści do podatków”, na którą cierpi jego klient, za schorzenie psychiczne. Zdeterminowany sędzia Dawson, bez wahania wymierzył wyrok, skazując 78.letniego (sic!) wówczas Schiffa, na karę bezwzględnego kryminału.

Oto dowód wskazujący z jaką determinacją państwo i jego funkcjonariusze bronią swojej kasy.

Ten bojownik amerykańskiego ruchu antypodatkowego, autor wielu książek ekonomicznych, oraz opracowań prawnych, wyjdzie na wolność nie wcześniej niż w lipcu 2017 roku. Będzie miał wtedy 89 lat. Jest – jak sam pisze – najstarszym więźniem politycznym w Stanach Zjednoczonych. Kto wie, może i na świecie? W tym stwierdzeniu nie ma słowa przesady. Co prawda, głównym motywem skazania Irwina Schiffa było uchylanie się od obowiązku podatkowego, poprzez składanie fałszywych zeznań podatkowych, jest to jednak ze strony wymiaru sprawiedliwości grube uproszczenie. Oskarżony wielokrotnie dowodził przed organami skarbowymi, że nie osiąga żadnego dochodu do opodatkowania, gdyż w rozumieniu XVI Poprawki do Konstytucji, zarobione przez niego środki, dochodem do opodatkowania nie są. Jednakże tym, co zdecydowało o srogości kary, 13 lat bezwzględnego uwięzienia było złamanie wcześniejszego postanowienia sądu, w którym zakazał on Irwinowi Schiffowi wydawania i rozpowszechniania, napisanych przez niego książek: Federal Mafia, oraz The Great Income Tax Hoax: Why You Can Immediately Stop Paying This Illegally Enforced Tax, w których ojciec Petera wykłada fundament swoich poglądów odnośnie XVI Poprawki do konstytucji.

W Ojczyźnie Wolności, jak niektórzy wciąż nazywają Stany Zjednoczone, zamykanie ust protestującemu pokojowo obywatelowi, jest czymś doprawdy niewiarygodnym. Irwin Schiff nie ugiął się, nie prosił o łaskę, z pokorą odsiaduje swoją (czy aby na pewno swoją?) winę.

Poświęciłem ojcu Patera Schiffa tyle miejsca co najmniej z trzech powodów: primo, dlatego że od chwili pierwszego naszego spotkania (potem jeszcze długi czas korespondowaliśmy ze sobą) to właśnie on stał się ojcem ideowym naszego wydawnictwa. To on pierwszy wyjaśniał mi zasady szkoły austriackiej, będąc nie tylko jej wybitnym znawcą, ale i propagatorem. Secundo, pod wpływem Irwina Schiffa i książek Rothbarda, które mi rekomendował, a także tekstów, które zamieszczał w kolportowanym przez siebie newsletterze, zrozumiałem, że przymus podatkowy jest nie tylko niezgodny z zasadami prawa naturalnego, ale wręcz szkodliwy gospodarczo i społecznie. Po trzecie wreszcie, napisałem o ojcu, żeby PT Czytelnicy lepiej zrozumieli motywacje i stanowisko syna, autora niniejszej książki.

Wielka Depresja 2.0

Wprawdzie Peter Schiff uważa, że sytuacja gospodarcza w Ameryce jest zła i szansa na jej naprawy, bez jakichś drastycznych wyrzeczeń czy strat znikoma, w Wielkiej Depresji 2.0 Schiff odbudowy amerykańskiej gospodarki nie przekreśla. Z książki będącej kompleksową analizą błędów, wyłania się diagnoza zawarta w tytule. Na jej podstawie Peter Schiff tworzy terapię, która równie dobrze może służyć reszcie świata. W tym właśnie upatruję głównej korzyści z lektury tej książki. Większość rozwiązań, jakie proponuje Schiff: prywatyzacja, czyli miniaturyzacja funkcji państwa, w tym: systemu emerytalnego, systemu edukacji, opieki społecznej czy podatkowego, może z powodzeniem (a właściwie powinna) zostać wdrożona także w Polsce.

Drogi Czytelniku, masz więc okazję dowiedzieć się, co można i należy zrobić, aby nad Wisłą powrócił optymizm, praca i dobra koniunktura. Czasu wiele nie zostało. W prywatnej rozmowie Peter Schiff prorokuje, iż Wielka Depresja 2.0 nastąpi jeszcze w 2015 roku, a najpóźniej w roku przyszłym. Jeśli nawet godzina prawdy się odwlecze o kolejny rok czy dwa, na pewno w końcu nadejdzie. Odejście od wolności gospodarczej i zasad kapitalizmu, nieustanne ignorowanie praw rynku, osłabianie pieniądza (inflacja), majstrowanie stopami procentowymi, faszyzacja gospodarki poprzez kolesiostwo i korupcję, osłabianie jej przez kolektywizm polityków i ich tzw. ekspertów, nadmierne regulacje i nieustanne ograniczanie swobód jednostki muszą doprowadzić do wybuchu kryzysu. Nie chcemy być fałszywymi prorokami, ale logika ekonomii jest bezlitosna.

Wielka Depresja 2.0, podobnie jak inna książka tego nurtu wydana przez Fijorr Publishing, Wielka deformacja, pióra Davida Stockmana, to kolejne ostrzeżenie przed nadchodzącym kataklizmem. Dzięki niemu mamy okazję do przemyślenia sposobów zabezpieczenia się przed krachem, a zwłaszcza przekonać się, że ekonomia nie jest zbiorem pobożnych życzeń, podporządkowanych interesom aparatu państwa i polityków, lecz nauką o człowieku, jego wartościach i preferencjach – dokładnie o tym, co mieli na myśli pionierzy ekonomii austriackiej: Menger, Mises, Skousen, a teraz Peter Schiff.

Od Wydawcy: Jan M Fijor